Τετάρτη 12 Απριλίου 2017

Αγαθοκλής Αζέλης, Σκιές Ασωμάτων, ποίηση, Λογείον 2016


Σκιές ασωμάτων

Απόπειρα αντιμεταχώρηδης


Τις μνήμες αρχειοθετείς με ακρίβεια ταξινόμου
Στις ώρες της ανημποριάς να'χεις να ανατρέχεις
Όμως αυτές ατίθασες βγαίνουν απ' το κουτί τους
Σε διπλανά τους χώνονται όταν εσύ δε βλέπεις
Ή και σε άλλα μακρινά φτιάχνοντας συμμορίες
Καρτέρι στήνουν φονικό καθημερνή και σχίλη
Σε σκέψεις στέριες τακτικές νομίμως δηλωμένες
Ενδύονται τα ρούχα τους ιππεύουν τ' άλογό τους
Τροχάζουνε αφρίζοντας στο στάβλο των πεσόντων
Προβάρουν σάρκα ζωντανή ψάχνοντας στο ερμάρι
Αλλόκοτοι αναφαίνονται στον αργυρό καθρέφτη
Να ξεπροβάλλουν άμαθοι κάτω από πλούσια λεία
Τις πιάνει μαύρος πανικός και παίρνουνε τους δρόμους
Σκορπίζουν στο αλάφιασμα το κτήμα του παρόντος
Με την παλιά ταυτότητα γυρνάνε στο αρχείο
Ασφάλεια κι οικειότητα βρίσκοντας στο κελί τους


Κλειδοθήκη

Κλειδιά αναμνηστικά θυρών
Από οικείες κατεδαφισμένες
Κάποια ακυρωμένα από
Αλλαγμένες κλειδαριές
Άλλα περίτεχνα δίχως αυτότητα
Σε αναγκαστική συνεύρεση

Ξεχωρίζει αυτό με τ'αποτύπωμά του
Αυτό που αχρήστεψε ένα δικό μου Μεσολόγγι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου