Η Πανηπειρωτική σε κρίσιμο σταυδρόμι

[ Ευάγγελος Αυδίκος / Ήπειρος / 13.04.16 ]
Πριν από λίγες μέρες έγιναν οι εκλογές στην Πανηπειρωτική. Εκλέχτηκαν παλιοί και καινούργιοι. Έχοντας συζητήσει με πολλούς Ηπειρώτες αυτό που περιμένουν είναι η αναγέννηση αυτού του γίγαντα που κινδυνεύει να περιπέσει σε χειμερία νάρκη. Με άλλα λόγια, σε αδρανοποίηση. Γνωρίζω την αφοσίωση όσων ασχολούνται τα τελευταία χρόνια με τη διοίκηση της κορυφαίας συνομοσπονδίας της ηπειρωτικής διασποράς. Γνωρίζω την αγωνία του να τραβήξουν χειρόφρενο και να δώσουν νέα πνοή στη συνεργασία των Ηπειρωτών.
    Η Πανηπειρωτική βρέθηκε στην πρώτη γραμμή κορυφαίων επιλογών. Σε δύσκολες εποχές. Τότε που η φτώχεια ανάγκασε πολλούς να αναζητήσουν την προκοπή σε άλλους τόπους. Στην Αθήνα , τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, στον Βόλο. Στη Μακεδονία και στη Θράκη. Στην Επτάνησο και το Αιγαίο. Στην Ευρώπη και την Αυστραλία. Στην Ασία, την Αφρική και την Αμερική. Έδωσε μάχες για να σωθούν τα μνημεία. Για να αναδειχθεί η Ήπειρος του πολιτισμού και της παράδοσης. Η Ήπειρος της δημιουργίας.
     Τα πράγματα άλλαξαν. Τα παλιά «χωριά» των Ηπειρωτών στις γειτονιές της Αθήνας άλλαξαν. Δημιουργήθηκε ήδη στις μεγάλες πόλεις ένας  νέος τύπος Ηπειρώτη, όπου αναμείχθηκαν πολλά αίματα και νοοτροπίες από διαφορετικές περιοχές και τρόπους σκέψης. Χώρια που οι τελευταίες δεκαετίες διαμόρφωσαν σχέσεις και ανάγκες που αποθέωναν την ατομική επιδίωξη κόντρα στον σεβασμό των πολιτισμικών αγαθών που κληρονομήσαμε. Το βλέπουμε στα πανηγύρια. Όλοι και κυρίως οι μαγαζάτορες μαθαίνουν να κουρεύουν στου κασσίδη το κεφάλι. Μπερδεύεται η σπουδαία μουσική μας παράδοση με ήχους αβαθείς και στίχους σπαραξικάρδιους.  Έχει γίνει το κλαρίνο και άλλα παραδοσιακά όργανα  μια πρόφαση παρενδυσίας ενός νέου «ντιπιντάτου» μουσικού πολιτισμού, που αγριεύει τα συναισθήματα. Ως πότε; Η άυλη κληρονομιά μας ανήκει σε όλους κι οφείλουν οι τοπικές κοινότητες, οι πρόεδροι, οι σύλλογοι να πάρουν καθαρή θέση.
     Η Πανηπειρωτική βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Διαπίστωσα πως τα μέλη του συμβουλίου το έχουν συνειδητοποιήσει. Χρειάζεται όμως δράση και σύνεση. Χρειάζεται προβληματισμός και αξιολόγηση των δεδομένων. Άνοιγμα σε  νέες προκλήσεις. Απαιτείται προσφορά και υποστήριξη της κληρονομιάς μας. Σ’ αυτό είμαστε δίπλα σε κάθε συμβούλιο της Πανηπειρωτικής.