Οι γενικεύσεις είναι ο κανόνας στις συζητήσεις, που συνήθως αδικούν την πραγματικότητα. Στα δημόσια νοσοκομεία επικρατεί χάος και οι γιατροί δεν ανταποκρίνονται στα καθήκοντά τους. Μια τέτοια άποψη ακούγεται με πολλές παραλλαγές.
Αυτή τείνει να εξελιχθεί σε αξίωμα που δεν χωράει αμφισβήτηση. Χρησιμοποιείται δε ως αφετηρία για συνολική επίθεση στο δημόσιο σύστημα υγείας. Το έχουμε ακούσει από χείλη πολιτικών αλλά και πολιτών. Θα ήμουν ο τελευταίος που θα ισχυριζόμουν πως όλα είναι όμορφα.
Δεν υπάρχουν παράδεισοι, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που η χώρα αγκομαχάει μέσα σε μνημονιακές υποχρεώσεις, με συνέπεια όλες οι σφαίρες του δημόσιου βίου να ταλαιπωρούνται από τις περικοπές στις δαπάνες. Πολύ περισσότερο. Δεν υπάρχουν παράδεισοι εκεί που η οικονομία ασκεί έλεγχο επί της πολιτικής. Με πολλούς και διάφορους τρόπους. Δεν υπάρχουν παράδεισοι σ’ έναν σαρκοβόρο καπιταλισμό.
Κουβαλούσα στο μυαλό μου όλες αυτές τις εικόνες, όταν μικροπροβλήματα έφεραν τα βήματά μου στο Νοσοκομείο της Πρέβεζας. Ευγενέστατη νεαρή γιατρός. Εξυπηρετική και με συνεχές ενδιαφέρον. Το ίδιο και η νοσοκόμα και το υπόλοιπο προσωπικό. Η εντύπωση αυτή ενίσχυσε την αίσθησή μου από άλλα νοσοκομεία (Βόλος). Δεν ισχυρίζομαι πως δεν υπάρχουν δυσλειτουργίες ή συμπεριφορές που δεν αρμόζουν στο λειτούργημα. Ομως, δεν είναι αυτές που διαμορφώνουν το κλίμα.
Η επίσκεψη συνέπεσε με τον φάκελο Novartis. Προφανώς, η ενοχή ή όχι των αναφερόμενων πολιτικών προσώπων είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Ωστόσο, η υπόθεση αφορά όλους τους πολίτες. Γιατί επιβεβαιώνεται η αίσθηση που επικρατούσε αυτά τα χρόνια. Οι πολίτες, οι απλοί άνθρωποι, πλήρωσαν τοις μετρητοίς την αδιαφορία του πολιτικού συστήματος να προστατέψει την υγεία τους, το ύψιστο αγαθό.
Γιατί επιβεβαιώθηκε πως κουμάντο στα νοσοκομεία έκαναν οι εταιρείες που εξαγόραζαν συνειδήσεις πολιτικών αλλά και γιατρών. Γιατί κάποιοι υπηρέτες της ιατρικής αδρανοποίησαν την επιστημονική και κοινωνική τους ευαισθησία. Επέλεξαν αντ’ αυτού τον γρήγορο πλουτισμό και την ευζωία με ταξίδια σε εξωτικούς προορισμούς.
Ανεξάρτητα από τις φωνές που ακούγονται, όλοι γνωρίζουν πως υπάρχει ένα μεγάλο σκάνδαλο. Η χώρα ολόκληρη ρίχτηκε στις δαγκάνες νέων χρυσοκάνθαρων. Την ώρα που οι υπερτιμολογήσεις διοχέτευαν εκατοντάδες εκατομμύρια σε τσέπες εταιρειών και διαμεσολαβητών, οι χρυσοκάνθαροι έκαναν περικοπές στη δημόσια υγεία. Απογύμνωσαν τα νοσοκομεία από προσωπικό. Κήρυσσαν τη δημόσια υγεία σε κώμα. Οδηγούσαν σε απελπισία τους απλούς πολίτες. Που έφτασαν στο σημείο να μην ακολουθούν πιστά τη θεραπευτική αγωγή τους. Γιατί δεν μπορούσαν να αγοράσουν όλα τα φάρμακα.
Η υπόθεση Novartis μπορεί να γίνει η λυδία λίθος για όλους. Αν γίνει αφετηρία για να εξορθολογιστεί το σύστημα υγείας. Αν σπάσουν τα αποστήματα. Αν δεν χαθεί η ευκαιρία μέσα στις μυλόπετρες των νόμων.
* Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου