Συναντηθήκαμε στο σπίτι της στο Χαλάνδρι. Ευδιάθετη και φιλόξενη, αποκρίθηκε στο «παιχνίδι» των ερωτήσεων, δίνοντας ευθείες απαντήσεις. Με την απαλή φωνή της, επέτρεψε να δούμε μια χαραμάδα της ψυχής της. Η Ευγενία Φακίνου μας παρουσιάζεται μέσα από το… ελληνικό αλφάβητο!
Απόρριψη: Και να μην αρέσει το βιβλίο στο αναγνωστικό κοινό και η κριτική, εννοώ η λογοτεχνική κριτική, να είναι πάρα πολύ άσχημη. Αυτό όμως σπανίως συμβαίνει σε συγγραφείς, που έχουνε μα πείρα. Θα καταλάβουν πριν το εκδώσουν, ότι αυτό που έχουν γράψει κάπου χωλαίνει, κάπου δεν πηγαίνει καλά.
Βαδίζω: Είμαι στο δεύτερο χέρι ενός μυθιστορήματος που θα βγει το καλοκαίρι και ονομάζεται «Στο αυτί της αλεπούς».
Γεννήθηκα: Γεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, το 1945, επειδή εκεί έτυχε να βρεθούν ο πατέρας μου που είχε κατέβει με τον στόλο λόγω του πολέμου και η μητέρα μου που είχε μεταναστεύσει από τη Σύμη σε ηλικία 11 ετών.
Δυστυχία: Να μην έχεις τίποτα! Δεν εννοώ υλικά αγαθά. Εννοώ να μην έχεις έναν άνθρωπο, να πεις μια κουβέντα.
Έρωτας: Εξακολουθεί να είναι, ο Μιχάλης. Είμαστε σχεδόν 50 χρόνια μαζί. Με κέρδισε μια έξυπνη φράση που είπε…
Επιτυχία: Η μεγαλύτερή μου επιτυχία, δεν είναι συγγραφική. Είναι που κατάφερα να δαμάσω έναν χαρακτήρα παρορμητικό, να πειθαρχήσω και να μπορέσω να αγαπήσω τα πολύ απλά πράγματα.
Ζευγάρι: Ο Μιχάλης, ο άντρας μου.
Ηρεμία: Την ηρεμία, δεν την έχω. Ξεγελάω, αλλά δεν την έχω.
Ηρεμία: Την ηρεμία, δεν την έχω. Ξεγελάω, αλλά δεν την έχω.
Θυμώνω:“Θυμώνω πολύ συχνά, τον τελευταίο καιρό. Μπορεί να θυμώσω με τους γείτονες που δε σέβονται και δεν ξέρουν τα όριά τους. Μπορεί να θυμώσω με πολιτικούς που επίσης δεν ξέρουν τα όριά τους. Θυμώνω εύκολα!
Ικανοποίηση: Με ικανοποιεί να είναι τα παιδιά μου καλά.
Καθημερινότητα: Όταν γράφω, ξυπνάω στις 2:30 με 3:00, χωρίς ξυπνητήρι, γιατί έχω άγχος και θέλω να σηκωθώ. Δουλεύω μέχρι τις 9:00, μετά είμαι μάνα, μητέρα, νοικοκυρά, όλο το πακέτο. Ποτέ, όμως δεν αποχωρίζομαι το βιβλίο από το μυαλό μου. Το επεξεργάζομαι συνέχεια! Διαφορετικά, όταν δε γράφω, κάνω μία νορμάλ ζωή, ενός ανθρώπου της ηλικίας μου.
Λάθος: Ήταν λάθος μου που δεν έφυγα από κάποια πράγματα που έπρεπε να έχω φύγει.”
Μοναξιά: Σε κάθε άνθρωπο υπάρχουν περίοδοι μοναξιάς. Άλλωστε μοναξιά δε σημαίνει να είσαι μόνος σου. Και μέσα σε παρέα να είσαι και μέσα σε σχέση να είσαι, μπορεί να είσαι μόνος σου…
Νοσταλγώ: Δε νοσταλγώ τίποτα!
Ξεχωριστοί άνθρωποι: Είμαι πολύ επιλεκτική με τους ανθρώπους. Είμαι δύσκολος άνθρωπος. Ταιριάζω με τον Μιχάλη, τα παιδιά μου με ανέχονται κι έχω δυο-τρεις καρδιακούς φίλους.
Όνειρα: Δεν κάνω όνειρα! Ποτέ δεν έκανα. Είχα μια δύσκολη ζωή. Με πολλά συμβάντα γύρω από θέματα υγείας. Προσωπικά και των δικών μου. Και από πολύ μικρή ηλικία πήρα την σκληρή απόφαση να μην κάνω όνειρα. Η απογοήτευση ήταν πολύ μεγάλη. Είπα όπως θα έρθουν…
Πάθος: Το πάθος μου είναι να μαγειρεύω.
Ρατσισμός: Ρατσίστρια δεν ήμουνα ποτέ! Ως χοντρούλα είχα βιώσει ρατσισμό από τις μικρές τάξεις του σχολείου κι είχα αποφασίσει να μην φερθώ ποτέ έτσι σε κανέναν.
Σκοτάδι: Δε με ενδιαφέρει, δεν το φοβάμαι καθόλου!
Τύψεις: Συνέχεια είμαι με τύψεις. Είμαι από τα πιο ενοχικά άτομα που κυκλοφορούν, όχι στην Αθήνα. Στην Ευρώπη, για να μην πω παγκοσμίως.
Υγεία: Χάλια! Παλεύω από μικρή. Όλο αναποδιές, όλο δυσκολίες. Όλες μου οι λειτουργίες συντηρούνται με χάπια.
Φόβος: Ο φόβος!
Χρόνος: Διαχειρίζομαι τον χρόνο με τέτοιον τρόπο που διατάσσεται, δηλαδή διευρύνεται.
Χρήμα: “Το χρήμα είναι χρήσιμο για να μην καταπιέζονται οι άνθρωποι. Μέχρι εκεί.”
Ψέματα: Ψέματα δεν μπορώ να πω, γιατί είμαι ενοχικό άτομο.
Ωραίο: Μου αρέσουν οι ιδιαίτεροι άνθρωποι κι όχι οι κλασσικά ωραίοι. Άνδρες και γυναίκες.
**
Ευγενία Φακίνου με πέντε λέξεις: Φοβιτσιάρα, με εκρήξεις θάρρους, γιατί το να βγάλεις ένα βιβλίο χρειάζεται θάρρος. Και ήπια και αρκετά τρελή (γέλιο). Πάρα πολύ τίμια και ειλικρινής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου