ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΑ ΚΡΗΤΙΚΑ ΜΟΙΡΟΛΟΓΙΑ Ανώγεια ( Εκθεσιακός χώρος Αγροτικής Τράπεζας ) Παρασκευή 13, Σάββατο 14 και Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

ΚΕΝΤΡΟ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ               ΔΗΜΟΣ ΑΝΩΓΕΙΩΝ

                                           

                                           ΜΝΗΜΗ

        Σήφη Κοσόγλου, Χρίστου Μακρή, Οδυσσέα Τσαγκαράκη

                                        Πρόγραμμα

                        Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015

17.00   Προσέλευση – Εγγραφή συνέδρων

17.30      Καλωσόρισμα από τον Μανόλη Καλλέργη, δήμαρχο Ανωγείων

            Καλωσόρισμα από τον Κώστα Μουτζούρη, πρόεδρο του Κέντρου Κρητικής

            Λογοτεχνίας

            Χαιρετισμοί από εκπροσώπους Αρχών και Φορέων

            Κήρυξη της έναρξης των εργασιών του συνεδρίου από ………….

             Α  ΣΥΝΕΔΡΙΑ

Προεδρείο :

18.20     Γιώργης Καράτζης, Το κρητικό μοιρολόι : μια ποιητική προσέγγιση

18.40      Αντωνία Μαλακωνάκη, τραγουδώντας στους νεκρούς

19.00    Μαρία – Στέλλα Ζεάκη, Το μοιρολόι ως αντικείμενο λαογραφικής έρευνας

            :Μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία της καταγραφής και της μελέτης του

            από Έλληνες επιστήμονες

19.20   Καλλιόπη Κωτσάκη – Μηνάς Ι. Χαλκιαδάκης, Κι είχα μεγάλη εχταγή, παιδί

             μου / φως μου, να σε σπουδάξω, γιασεμί μου… Διαβάζουμε κι ακούμε

              κρητικά μοιρολόγια στο σχολείο

19.40   Ελένη Κορνάρου, Αρχαιοελληνικοί θρήνοι και σύγχρονα κρητικά μοιρολόγια

20.00   Νίκος Ι. Χουρδάκης, Η νευροψυχολογία της  λύπης, του θρήνου και των

            δακρύων στην απώλεια προσφιλούς προσώπου

20.20  - 20.40    Παρεμβάσεις – Συζήτηση

                     Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2015

Β  ΣΥΝΕΔΡΙΑ

Προεδρείο :

9.00   Γεώργιος Σμπώκος, Το ανωγειανό μοιρολόι

9.20   Βασίλης Χαρωνίτης, Το θρηνητικό τραγούδι στα Σίσαρχα Μυλοποτάμου

9.40      Νίκος Μαθιουδάκης, Τα εθιανά μοιρολόγι

10.0          Κανάκης Γερωνυμάκης, Τα σφακιανά μοιρολόγια

10.20    Παρεμβάσεις – Συζήτηση

10.40 -  11.00   Διάλειμμα

Γ  ΣΥΝΕΔΡΙΑ

Προεδρείο :

11.00   Νίκος Παπαδογιαννάκης, Θρηνητικά στοιχεία στο συγγραφικό έργο του

             Γιάννη Πλατύρραχου

11.20      Σταμάτης Αποστολάκης, Λαϊκοί θρήνοι και μοιρολόγια από τη Δυτική Κρήτη

11.40      Cristiano Luciani, Ρητορική και λογοτεχνικότητα του Κρητικού μοιρολογιού

           από τη συλλογή της Ελπίδος Μελαίνης

12.00   Μ. Γ. Βαρβούνης  -  Ν. Μαχά – Μπιζάνη, Τα ενδύματα των νεκρών στα

            κρητικά μοιρολόγια

12.20      Αμαλία Κουμπούρα, Τα κρητικά μοιρολόγια υπό το πρίσμα της ψυχολογίας

             της θρησκείας : Διεπιστημονικές προσεγγίσεις της θρησκευτικότητας και του

             φύλου

12.40 -  13.00  Παρεμβάσεις – Συζήτηση

Δ  ΣΥΝΕΔΡΙΑ

17.00  Γιάννης Μότσιος, Η μορφή του Χάρου στο ελληνικό μοιρολόι

17.20   Σπύρος Κατσαράκης,’’  Ο Χάρος ή τραγούδια του Χάρωνος Κρητικά. 1860 ‘’.

             Παρατηρήσεις σε αθησαύριστη συλλογή κρητικών τραγουδιών του Κάτω

             Κόσμου του Παύλου Βλαστού στο Αρχείο του Εμμανουήλ Βιβυλάκη

17.40      Κωστής Η. Παπαδάκης, Ο Χάρος στα κρητικά μοιρολόγια

18.00   Μιλτιάδης Παπαδάκης, Θρηνητικά τραγούδια με υπογραφή ( και σφραγίδα

            ) Κωστή Φραγκούλη

18.20      Μαρία Φραγκιαδάκη, Το θρηνητικό τραγούδι ‘’ παραγγελιές του εραστή

              μπροστά στο θάνατο ‘’ από τη συλλογή του Κλωντ Φοριέλ ( 1824 ).

             Παραλλαγές  του ίδιου τραγουδιού στο Νομό Ηρακλείου ‘’ Οντέ περνάς στο

               σπίτι μας, χτύπησε το φελλό σου ‘’. Συγκριτική ανάγνωση και

              συμπληρωματικά  στοιχεία

18.40   Γεώργιος Τσερεβελάκης, Η κλητική προσφώνηση στα κρητικά μοιρολόγια. Η

              περίπτωση της καταγραφής του Samuel Baud – Bovy

19.00 – 19.20  Παρεμβάσεις – Συζήτηση

                        Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Ε  ΣΥΝΕΔΡΙΑ

Προεδρείο :

11.00   Ευγενία Περυσινάκη, Η άλωση των πόλεων ως αντικείμενο θρήνου από την

             αρχαία ελληνική γραμματεία ως τη δημώδη κρητική ποίηση

11.20      Αγγελική Γιαννακάκη, Τελετουργικό θανάτου και θρήνος για τον βυζαντινό

Αυτοκράτορα

11.40      Μανόλης Σ. Πατεδάκης, Επιτύμβιες παραστάσεις στον Άγιο Γεώργιο στη

             Βόιλα Σητείας : συμβατική ή πραγματική απεικόνιση θρήνου ;

12.00   Ανδρέας Λενακάκης,  Η μεταμόσχευση ανθρωπίνων οργάνων στις επιτύμβιες

             επιγραφές στην Κρήτη

12.20      Κώστας Μουτζούρης, Θρηνητικά δίστιχα ( μαντινάδες ) – μοιρολόγια και ένα

           ‘’ιδιότυπο’’ μοιρολόι

12.40        Ειρήνη Ροδοσθένους, Μια συνεξέταση των μοιρολογιών Κρήτης και Κύπρου

13.00    Παρεμβάσεις – Συζήτηση

13.20          Μοιρολόγια ‘’ δια ζώσης ‘’

13.50 – 14.00   Απολογισμός – Λήξη των εργασιών του συνεδρίου

ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΡΑΚΑΣΙΔΗΣ,Τα «φιλολογικά καφενεία» της σύγχρονης Αθήνας, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,29.8.15

• 

Το «Poems ’n Crimes» στην πλατεία Αγ. Ειρήνης. H αυλή στο βάθος, μαζί με το ξύλινο δάπεδο και τα δέντρα, δημιουργεί σκηνικό απόδρασης.

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Φανταστείτε την Αθήνα πριν από εβδομήντα - ογδόντα χρόνια, χωρίς Ιντερνετ και τηλεόραση και μόνο ένα ή δύο ραδιοφωνικά προγράμματα. Με εφημερίδες και πολλά βιβλία που γίνονταν αφορμή για πνευματικές ζυμώσεις, που δεν μπορούσαν να γίνουν παρά μόνο από κοντά. Η λογοτεχνική Αθήνα του Μεσοπολέμου και των μεταπολεμικών χρόνων σύχναζε σε στέκια που έμειναν στην Ιστορία χάρις στους διάσημους θαμώνες τους. Εκεί που ήπιε το καφέ της, τσακώθηκε αλλά και εμπνεύστηκε η νεοελληνική διανόηση. «Το φιλολογικό καφενείο, τουλάχιστον με την κυριολεξία του όρου, δεν ανήκει στην εποχή μας», έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις σε συνέντευξή του. «Υπήρχαν παλαιότερα κάποια καφέ στη Δεξαμενή και στην Ομόνοια τα οποία ήσαν φιλολογικά και συγκέντρωναν τον κόσμο τον δημοσιογραφικό και τον καλλιτεχνικό. Η δικιά μας γενιά συνάντησε χώρους που τους άρεσε να συναντιόνται οι φίλοι και συγχρόνως όλοι μας αγαπούσαμε το καλό καφέ. Βρήκαμε την ευκαιρία σε έναν χώρο ουδέτερο χωρίς καμία ατμόσφαιρα να καθόμαστε και με τη συζήτηση να δημιουργούμε ατμόσφαιρα. Αυτά τα καφενεία είχαν αυτό τον χαρακτήρα, δεν είχαν χαρακτήρα και ήσαν ουδέτεροι χώροι ώστε να φτιάχνεις εσύ το σκηνικό σου με τον λόγο και να είναι κάθε φορά διαφορετικοί ανάλογα με το περιεχόμενο της συζήτησης».

Οπως όλα τα πράγματα στην κοινωνία εξελίσσονται και αλλάζουν όψη, έτσι και αυτή η αγαπημένη αστική συνήθεια βρίσκει σήμερα τον τρόπο να εκφράσει την εποχή της. Οι παρουσιάσεις βιβλίων που γίνονται σε κάθε λογής χώρους φέρνουν σε επαφή ανθρώπους με κοινά χαρακτηριστικά, ανησυχίες και εμπειρίες. Καλαίσθητοι, μοντέρνοι χώροι με ωραίο καφέ προσφέρουν μικρές στιγμές απόλαυσης στους θαμώνες. Μπορεί όμως ένα βιβλιοπωλείο να «δανειστεί» χαρακτηριστικά ενός παραδοσιακού καφενείου; Πόσο εύκολο είναι άραγε να δημιουργηθούν γόνιμες κοινότητες μέσα από τη διακίνηση των ιδεών και την ανοχή στο διαφορετικό;

Ενας πολύ ιδιαίτερος χώρος -αστικό πείραμα θα το χαρακτήριζα- σ’ έναν από τους πιο ετερόκλητους δρόμους του κέντρου, όπου η Σκουφά γίνεται Ναυαρίνου ή η Ναυαρίνου γίνεται Σκουφά, και όπου δεσπόζει ένας «οίκος ανοχής σκέψης» όπως τον αποκαλεί περιπαικτικά η ιδιοκτήτριά του, Αρετή Γεωργαλή. Το «Free Thinking Zone», εμπνευσμένο από τα Free Trade Zones των λιμανιών, εμπορεύεται βιβλία, ιδέες, γευστικό καφέ και καλό κρασί, χωρίς περιορισμούς. Ενα πεδίο διαλόγου ανάμεσα σε εκπροσώπους της σύγχρονης ελληνικής και ξένης διανόησης, μια σκηνή αντικρουόμενων, συχνά, απόψεων με στόχο τη σύνθεση και τη δημιουργία γόνιμων τάσεων σε κοινωνικά, πολιτικά και εικαστικά θέματα. Δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, ακαδημαϊκοί καθημερινά δίνουν το παρών στα λευκά τραπεζάκια και συζητούν με μουσικό χαλί κάποιο κλασικό έργο Στράους ή Μπετόβεν.

Στο περίφημο «Φίλιον» της οδού Σκουφά που κάποτε λεγόταν «Dolce» και περιπαικτικά το αποκαλούσαν «Rive Gauche της Αθήνας», δηλαδή εκεί όπου διακινούνταν σε άλλες δεκαετίες οι προοδευτικές ιδέες.

Σήμερα στο «Φίλιον» βλέπεις ακόμα αρκετούς πολιτικούς του προοδευτικού χώρου, δημοσιογράφους, ηθοποιούς, καλλιτέχνες και βέβαια λογοτέχνες. Καθημερινά στα τραπεζάκια του μαζεύεται μια σειρά από σκεπτόμενους και δημιουργικούς ανθρώπους.

Παρόμοια συνθήκη επικρατεί και στο καφέ βιβλιοπωλείο «Poems ’n Crimes» των εκδόσεων Γαβριηλίδη επί της οδού Αγίας Ειρήνης, κοντά στην πολυσύχναστη πλατεία. Με αυλή στο βάθος για τις ζεστές ημέρες αλλά και ζεστή ατμόσφαιρα μέσα τον χειμώνα, πολλοί συγγραφείς δίνουν εκεί τα ραντεβού τους, είτε ανήκουν στο δυναμικό των εκδόσεων είτε όχι. Μπορείς να περάσεις την ώρα σου διαβάζοντας κάποιο βιβλίο που βρίσκεται πάνω στο τραπέζι ή να ταξιδέψεις στο παρελθόν παρατηρώντας το απέναντι κτίριο, με τον αριθμό 13, που ανήκε στον ράφτη του Οθωνα.

Και βέβαια, το ιστορικό στέκι της πλατείας Εξαρχείων. Ενα σημείο συνάντησης, σημείο αναφοράς, στέκι των ηθοποιών, των καλλιτεχνών, των φοιτητών, όσων αγαπούν την καρδιά της πόλης, αλλά και των φίλων του βιβλίου που αγαπούν το καλό καφέ. Το «Floral» γράφει ήδη τη δική του ιστορία. Παρουσιάσεις βιβλίων, κύκλοι ανάγνωσης, μουσικά live και προβολές ταινιών, γνωριμία με ξένα συγκροτήματα και καλλιτέχνες, βραδιές με συγγραφείς σε απρόβλεπτους ρόλους, διαγωνισμοί ποίησης, εικαστικές εκθέσεις. Το «Floral», εκτός από την κλασική Bauhaus αισθητική και τα ίχνη από το ιστορικό καφέ-ζαχαροπλαστείο του 1935, έχει την καρδιά ενός μεγάλου, φιλόξενου, σύγχρονου χώρου, που χαίρεται να υποδέχεται τις συναντήσεις, τις συζητήσεις, τα φλερτ και το χαμόγελο των φίλων του. «Ραντεβού στο “Floral”», λοιπόν, όπως είναι και το μότο του μαγαζιού.

Φοίβος Γκικόπουλος,Για ποια λογοτεχνία σήμερα;, EFSYN, 27.8.15

vivlio.jpg

«Το λογοτεχνικό έργο, από τη στιγμή που πειραματίζεται και εφευρίσκει τη γλώσσα, γίνεται ταυτόχρονα το αντίστοιχο μιας γνώσης και μιας καρικατούρας της συνήθους ιδεολογίας».

Το «ωραίο» δεν είναι πια ένας νόμος της φύσης, αλλά ένας νόμος της αγοράς. Η τιμή καθορίζεται -ακούσια ή εκούσια- από την κριτική, αν κι αυτοί που εισπράττουν το αντίστοιχο τίμημα είναι η πολιτιστική βιομηχανία και η αγορά της τέχνης.

«Αυτό είναι καλό, αυτό όχι· εκείνο θέλει να πει κάτι άλλο»: η κριτική είναι μια σαλάτα διαπιστώσεων, επικρίσεων και επεξηγήσεων. Πρόκειται όμως για μια σαλάτα σπέσιαλ, μια «σαλάτα του σεφ» με ένα «επειδή».

Η κριτική ξεκινά από τη θέληση να καθορίσει μια αλλαγή, μια μετατροπή του αντικειμένου που εξετάζει.

«Θα μπορούσε ή θα έπρεπε να είναι διαφορετικό», είναι η λανθάνουσα προειδοποίηση του κριτικού. Ή ακόμη: «Θα μπορούσε να ήταν καλύτερο». Τελικά, το όνειρο της κριτικής φαίνεται να είναι εκείνο που τη θέλει αντίγραφο του έργου τέχνης.

Στη βάση όλων αυτών βρίσκεται η αξίωση να μεταχειρίζεται το έργο ως ένα καταναλωτικό προϊόν και να προτείνει κανόνες κατανάλωσης.

Μια αυστηρή γνώση, όμως, θα πρέπει να τείνει κυρίως στην εξέταση των νόμων παραγωγής. Αυτό όμως προϋποθέτει ότι η κριτική, από τη στιγμή που δεν περιορίζεται πια στην περιγραφή του τελικού προϊόντος για να το προετοιμάσει για τη μετάδοσή του, δηλαδή για την κατανάλωσή του, πρέπει να διευρύνει το ενδιαφέρον της και να προτείνει ως αντικείμενο (για επεξήγηση και όχι μόνον ως περιγραφή) την επεξεργασία ενός τέτοιου προϊόντος σε γενικότερες περιοχές και διαδικασίες.

Από κοινωνιολογική άποψη, η ουσία είναι ότι από τη μια διεκδικεί την ιδιαιτερότητα και την αυτονομία του λογοτεχνικού έργου, με την έννοια ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί γι’ αυτό που είναι, κι από την άλλη σημειώνοντας ότι το έργο δεν θα πρέπει να εξετάζεται ως μια αυτάρκης ολότητα. Κι από αυτό το σημείο ξεκινούν ορισμένες νόμιμες αμφιβολίες.

Πώς είναι δυνατόν η ανάλυση να μην παραμείνει φυλακισμένη μέσα στο έργο, ούτε, ταυτόχρονα, μπορεί να έχει την αξίωση να μεταφέρει το νόημα του έργου πέρα από το ίδιο, προς ένα ισοδύναμο;

Τι ακριβώς μπορούμε και πρέπει να γνωρίζουμε αναφορικά με το έργο που γίνεται αντικείμενο γνώσης, αν αυτό το αντικείμενο δεν είναι το ίδιο το έργο;

Παραμένει πάντως η πρόθεση να παρακάμψουμε τις παγίδες του παλιού κοινωνιολογισμού, κάνοντας προσεκτικά αναφορά στη σχέση ανάμεσα στη γλώσσα και την ιδεολογία. Είναι πολύ σημαντικό να μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι τα λογοτεχνικά κείμενα καθιστούν τη γλώσσα και την ιδεολογία (που ίσως και να μην είναι τελείως διαφορετικά πράγματα) μια ανέκδοτη χρήση, ξεριζώνοντάς τα κατά κάποιο τρόπο από τα ίδια για να τα κατευθύνουν σε νέες ανάγκες, βάζοντάς τα στην υπηρεσία ενός δικού τους ειδικού σχεδίου.

Το λογοτεχνικό έργο, από τη στιγμή που πειραματίζεται και εφευρίσκει τη γλώσσα, γίνεται ταυτόχρονα το αντίστοιχο μιας γνώσης και μιας καρικατούρας της συνήθους ιδεολογίας.

Και απ’ αυτή τη λειτουργία απορρέει το γεγονός ότι η λογοτεχνία πέρα από μια αναπαραγωγή της πραγματικότητας επιτρέπει την αμφισβήτηση της γλώσσας.

Είναι ένα πεδίο που μόνο επιφανειακά μπορεί να φανεί ελεύθερο από παγίδες. Η σχέση, στο σύνολό της, που σχηματίζεται ανάμεσα στην τέχνη και την κοινωνία είναι μια διαλεκτική και όχι στατική σχέση, που καθορίζεται μια για πάντα.

Ας ρίξουμε μια ματιά στο πολιτιστικό πανόραμα που έχουμε μπροστά μας. Μεγάλα τιράζ, εκδοτικά κοκτέιλ, βραβεία, λογοτεχνικά απογεύματα, παρουσιάσεις βιβλίων…

Λαϊκή κουλτούρα; Συγκεκριμένα, στο φως μιας προσεκτικής ιστορικο-κοινωνιολογικής ανάλυσης, είναι πιο σωστό να μιλάμε για μια κοινωνική κουλτούρα, μια μαζική κουλτούρα, που την προπαγανδίζει η οικονομική και ιδεολογική εξουσία με τρόπο ώστε η κουλτούρα να είναι, tout court, Η Κουλτούρα.

Η λογοτεχνική παραγωγή καθορίζεται ακριβώς από τους νόμους της αγοράς και μας παρουσιάζεται με τα ίδια διαφημιστικά μηνύματα ενός απορρυπαντικού: οι πολύχρωμες ταινίες γύρω από τα μυθιστορήματα ή τα δοκίμια που κέρδισαν κάποιο βραβείο, οι παρουσιάσεις-δεξιώσεις, οι τίτλοι στις εφημερίδες που κάνουν τον συγγραφέα έναν πρωταγωνιστή, είναι τρόποι να θεωρούν και να πουλάνε το πακεταρισμένο έργο.

Ο Συγγραφέας, απελευθερωμένος από τον μαικήνα, έπεσε στα δίχτυα, πολύ πιο στενά, της πολιτιστικής βιομηχανίας.

Η ανακοίνωση των βάσεων και το εκπαιδευτικό σύστημα [ Ευάγγελος Αυδίκος / Ελλάδα / 27.08.15 ]

• ΑΡΧΙΚΗ
• ΕΛΛΑΔΑ
• ΚΟΣΜΟΣ
• ΗΠΕΙΡΟΣ
• ΔΙΑΣΠΟΡΑ
• ΠΟΛΙΤΙΣΜΌΣ

---

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή επαναλαμβάνονται οι ίδιες σκηνές. Ανακοινώνονται οι βάσεις στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας κι έτσι όλοι μαθαίνουν αν πέτυχαν το στόχο τους. Ένας στόχος που χρειάστηκε έξοδα στα φροντιστήρια, πολύ διάβασμα, άγχος και εντάσεις. Στο τέλος οι μαθητές/τριες -τουλάχιστον όσοι επένδυσαν υλικά και συναισθηματικά- μοιάζουν με χύτρες ταχύτητας όταν τους αφαιρείται η βαλβίδα. Τότε, βγαίνει με πίεση ο συγκεντρωμένος ατμός. Μοιάζουν με ξεκούρδιστες κιθάρες ενώ οι γονείς -κάποιοι απ’ αυτούς- κορδακίζονται για την επιτυχία της κόρης  και του γιου τους. Άλλοτε, ψάχνουν τα αίτια της αποτυχίας. Τα αποδίδουν στο σχολείο, στους άχρηστους της επιτροπής που έβαλε τα θέματα, ακόμη και στο ίδιο το παιδί που δεν διάβασε όσο θα ’πρεπε.

                  Ανακοινώθηκαν, λοιπόν, οι βάσεις και αμέσως άρχισαν οι δηλώσεις και οι πίνακες για τα σχολεία που πρώτευσαν, για τα ποσοστά των νομών, για τις επιτυχίες των φροντιστηρίων. Μέσα στις επόμενες μέρες θα ακολουθήσουν οι ευχαριστίες των υποψηφίων και των οικογενειών τους προς τα φροντιστήρια για την επιτυχία. Σπάνια θα θυμηθεί κάποιος το δημόσιο σχολείο, τους καθηγητές εκείνους στα λύκεια που μοχθούν και αγωνιούν μαζί με τα παιδιά. Κι αυτό σε μια χώρα που περηφανεύεται-και καλά κάνει-για τον πολιτισμό της.

     Οι δικαιολογημένοι πανηγυρισμοί ωθούν στο περιθώριο τις γκρίνιες και τα παράπονα για τα μύρια όσα καταλογίζονται στο εκπαιδευτικό σύστημα. Θα τα θυμηθούν όλα αυτά όταν κοπάσουν οι ενθουσιασμοί. Ενδεχομένως, αυτή η δημόσια υπερβολή στα συναισθήματα για τα αποτελέσματα -οι σπουδαίοι πρώτοι και η καταβαράθρωση των βάσεων- συσκοτίζει την πραγματικότητα. Όσο οι πανελλαδικές εξετάσεις, η πρόβλεψη για τη διακύμανση των βάσεων και η τελική τους ανακοίνωση αναδεικνύονται σε κεντρικά ζητήματα της ενημέρωσης από τα ΜΜΕ, τόσο πιο μεγάλη είναι η τρύπα στο εκπαιδευτικό σύστημα. Είναι αυτές οι δημόσιες δηλώσεις εύγλωττη ένδειξη για την αποτυχία των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων. Αυτό σημαίνει πως η πρωτοβάθμια και, ιδιαίτερα, η δευτεροβάθμια εκπαίδευση (προπάντων το λύκειο) δεν ανταποκρίνεται στην ανασυγκρότηση της ελληνικής κοινωνίας.

   Χρειάζεται μια άλλη πορεία. Γενναία μεταρρύθμιση που θα συνδεθεί με το κοινωνικό και οικονομικό όραμα της ελληνικής κοινωνίας. Τα φώτα πρέπει να πέσουν στη δευτεροβάθμια και στην ανάγκη για μια καινοτόμα τεχνική εκπαίδευση που θα αντανακλά τις ανάγκες μιας άλλης Ελλάδας.

The Supernatural (Budapest, Hungary, Friday 11th March – Sunday 13th March 2016)

The Supernatural
Call for Participation 2016

Friday 11th March – Sunday 13th March 2016
Budapest, Hungary

From vengeful gods and goddesses and witches to poltergeists and hauntings, to demonic possession and the accompany exorcism rituals, the human imagination has been captivated for millennia by the power of forces that operate outside the laws of nature and the relationship between humans and the spirit world. Over time, the supernatural has served as a basis for titillating audiences and generating fear. The supernatural has served as a useful means of explaining complicated natural processes in terms humans understand. As history’s famous witch-hunts have demonstrated, the supernatural is also a potent weapon for exerting control over individuals whose behaviour or appearance fail to confirm to the ‘norms’ of the community. Conversely, the supernatural can also provide a means of expressing minority beliefs in a way that challenges the power of mainstream organized religions. The supernatural offers a source of personal comfort in the face of grief by providing assurance that a departed loved one is watching over us. However, as the long line of supernatural hoaxes reveal, however, this longing to believe in the afterlife can enable schemes designed to manipulate and swindle vulnerable people.

But just what purpose does the supernatural serve in 21st century societies? Is it a throwback to the irrational, superstitious and archaic beliefs of a so-called primitive era, or is it a reminder that there is more to existence than the ‘truths’ revealed by the sciences? The Supernatural interdisciplinary research and publishing event aims to interrogate and investigate the supernatural from a variety of perspectives in order to understand the uses and meanings of the supernatural across time and cultures. Subjects for presentation include, but are not limited to, the following:

The Supernatural in Theory and Practice

    Shifting perspectives of what is supernatural over time and across cultures
    Non-Western perspectives on the supernatural
    What attitudes toward the supernatural suggest about human perceptions of the boundaries between worlds
    Ancestor worship and the cultures in which this tradition is practiced
    Witchcraft, voodoo and the cultures where these traditions are practiced
    Satanism and cultural perceptions of this belief system
    Reasons behind the enduring fascination with supernatural evil, including philosophical, theological and anthropological perspectives on this question
    Relationship between the supernatural and magic
    Religious traditions and the supernatural (supernatural aspects of faith and belief, attitudes of faith traditions toward the supernatural, how clergy respond to individuals who report supernatural experiences, etc.)

The Supernatural and Real Life

    Socially accepted forms of supernatural belief and the factors that make some beliefs more acceptable than others
    Harms and benefits of believing in the supernatural
    Relationship between the supernatural and cruelty
    Apocalyptic supernatural evil events or characters and the significance of millenarianism
    Characteristics of supernatural entities and the significance of their difference from/similarity to human traits
    Relationship between the supernatural and social power/ideologies (e.g. witchcraft as pretext for dealing with non-conforming women, using the supernatural to engage with physical enemies, etc.)
    Legal/legislative approaches to restricting or enabling supernatural belief (limits of religious freedom principles, state-sanctioned punishment of witches, etc.)
    Medical/clinical perspectives on belief in the supernatural: the neuroscience behind (dis)belief, clinical responses to individuals who report supernatural experiences
    Science and the supernatural: using science to (dis)prove supernatural occurrences
    Technologies that facilitate/measure/prove engagement with the paranormal/occult
    Future of the supernatural in a world increasingly driven by science and reason

Supernatural Encounters

    Analyses of reports of supernatural encounters: common conventions of reports, style and mode of recounting experience, impact of titillation versus simple reporting of events in the reports of these encounters
    How the function and/or interpretation of a report of supernatural evil changes over time or across cultures
    Impact of oral traditions, artistic renderings and generic conventions on the telling and reception of accounts involving supernatural encounters
    How the reception of reports of the supernatural is influenced by the experience of listening versus reading or viewing
    Emotional and intellectual pleasures associated with the supernatural: pleasures of fear and titillation, etc.
    Comedic interpretations of supernatural evil: haunted houses in amusement parks, horror movie spoofs, etc
    Supernatural in film, television (including reality series like Most Haunted and Ghost Hunters), theatre, music, art and literature—and how they differ from more ‘traditional’ accounts
    Supernatural spaces: spaces associated with evil and the economic benefits/tourism implications of such connections
    Hoaxes, frauds and swindles

Supernatural and live performance

    Curated film screenings
    Performances (dramatic staging, dance, music)
    Readings
    Art installations

Call for Cross-Over Presentations
The Supernatural project will be meeting at the same time as a project on Trauma and another project on Loss. We welcome submissions which cross the divide between both project areas. If you would like to be considered for a cross project session, please mark your submission “Crossover Submission”.

Further details and information can be found at the project web site:
http://www.inter-disciplinary.net/critical-issues/ethos/the-supernatural/call-for-participation/

What to Send
300 word abstracts, proposals and other forms of contribution should be submitted by Friday 2nd October 2015.
All submissions be minimally double reviewed, under anonymous (blind) conditions, by a global panel drawn from members of the Project Team and the Advisory Board. In practice our procedures usually entail that by the time a proposal is accepted, it will have been triple and quadruple reviewed.

You will be notified of the panel’s decision by Friday 16th October 2015.
If your submission is accepted for the conference, a full draft of your contribution should be submitted by Friday 5th February 2016.

Abstracts may be in Word, RTF or Notepad formats with the following information and in this order:

a) author(s), b) affiliation as you would like it to appear in programme, c) email address, d) title of proposal, e) body of proposal, f) up to 10 keywords.
E-mails should be entitled: The Supernatural Abstract Submission

Where to Send
Abstracts should be submitted simultaneously to both Organising Chairs:

Organising Chairs:
Stephen Morris: smmorris58@yahoo.com
Rob Fisher: supernatural@inter-disciplinary.net

This event is an inclusive interdisciplinary research and publishing project. It aims to bring together people from different areas and interests to share ideas and explore various discussions which are innovative and exciting.

There will be an eBook resulting from the conference meeting. It is also anticipated that a number of other publishing options will arise from the work of the project generally and from the meeting of The Supernatural stream in particular. Other options, some of which might include digital publications, paperbacks and a journal will be explored during the meeting itself.

Ethos
Inter-Disciplinary.Net believes it is a mark of personal courtesy and professional respect to your colleagues that all delegates should attend for the full duration of the meeting. If you are unable to make this commitment, please do not submit an abstract for presentation. Please note: Inter-Disciplinary.Net is a not-for-profit network and we are not in a position to be able to assist with conference travel or subsistence.

Resident Scholar Fellowships Offered

The School for Advanced Research will begin accepting applications for 2016-2017 Resident Scholar fellowships on September 1, 2015
Nine-month Resident Scholar Fellowships are awarded to scholars who have completed their research and analysis in the social sciences, humanities, and Native arts and who need time to reflect, debate, and write. Fellowships are awarded annually by the School for Advanced Research (SAR) to four or five scholars who have completed their research and who need time to prepare manuscripts or dissertations on topics important to the understanding of humankind. Resident scholars may approach their research from the perspective of anthropology or from related fields such as history and sociology. Scholars from the humanities and social sciences are encouraged to apply.
The tenure runs from 9/1/16 to 5/31/17 and includes a stipend and low-cost housing.
The deadline for application is November 2, 2015.
For more information, please visit scholar.sarweb.org.

Fantastic Animals, Animals in the Fantastic

 

Animals have played an important role in literature long before the ‘animal turn’. The functions of the animal protagonists are most often a reflection of the animal-human relationship found in our everyday world. J.R.R. Tolkien once said that the desire “to hold communion with other living things” [which explicitly includes animals] (OFS) makes humans transgress the boundaries of the primary world. The realm of the fantastic, insofar as it partakes in the ‘real’, contains likewise animals that often belong to the ‘primary world’ and to the realm of Faëry – as in Lord Dunsany’s The King of Elfland’s Daughter where we have unicorns crossing at dawn from Faëry into our world – and foxes from our world into Faëry, where they are considered ‘otherworldly’ animals.

Fastitocalon invites contributions that investigate the role of animals (real or imaginary) in texts of the fantastic. Possible topics to be covered are the function of animals, the discussion of the anthropological point of view as well as more specifically literary and cultural studies approaches. Thus contributions could discuss the question whether animals function as exemplary representatives of a fantastic world or whether they remain rooted in the primary world and are merely adapted to their new literary environment. The anthropological approach would explore animal characteristics and features that go beyond the limits of the human nature and look at the motivation for transgressing the human-animal divide (e.g. in form of transformations and metamorphoses). This interplay between human culture in general and the use of animals in specific (con-)texts, such as myths and fables would be one possible approach within a cultural-literary framework.

Contributions may focus on individual works, discuss specific developments and transformations, or explore theoretical aspects connected with the topic. Even though the language of the publication is English, we encourage the inclusion and discussion of works in other languages.

Abstracts ca. (300 words) accompanied by a brief biographical note (100-150 words) should be sent in to the editors electronically by 31 October 2015 to:

 

Tm.honegger@uni-jena.de

 

Essays accepted for inclusion in the volume must range between 6000 and 8000 words and will be due on March 31, 2016. Fastitocalon: Studies in Fantasticism Ancient to Modern is a peer-reviewed journal. Abstracts and/or full papers submitted will be reviewed by the editors and members of the advisory board.

The volume-editors: Oliver Bidlo, Thomas Honegger & Frank Weinreich

Contact Info: 

The volume-editors: Oliver Bidlo, Thomas Honegger & Frank Weinreich

Contact Email: 

Tm.honegger@uni-jena.de

URL: 

http://fastitocalon.kolbitar.de

ΙΣΤΟΡΙΚΗ, ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ : ΤΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ Χανιά , Πνευματικό Κέντρο ( Ανδρέα Παπανδρέου 70 ) 2, 3 και 4 Οκτωβρίου 2015

             ( Μνήμη  Γεωργίου Ν. Χατζιδάκι )

                                   ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

17.00     Προσέλευση – Εγγραφή συνέδρων

17.30     Καλωσόρισμα – Χαιρετισμοί

Κήρυξη της έναρξης των εργασιών του Συνεδρίου από τον Περιφερειάρχη Κρήτης κ. Σταύρο Αρναουτάκη

Α  ΣΥΝΕΔΡΙΑ    Προεδρείο : Ευτύχιος Τωμαδάκης και Μαριάννα Καβρουλάκη

18.00   Αντώνης Γεωργούλας, Οροθετώντας τον χώρο : Σκέψεις για τις χρήσεις και

            τις μεταβολές των τοπωνυμικών πρακτικών

18.20   Νίκος Παπαδογιαννάκης, Η τοπωνυμική έρευνα στην Κρήτη

18.40   Ειρήνη Καλφάκη, Το τοπωνυμικό του χωριού μου Γκαλαγκάδω Ακρωτηρίου

19.00   Μαρία Πατρελάκη, Το τοπωνυμικό και το μικροτοπωνυμικό των Στερνών

             Ακρωτηρίου

19.20    Κώστας Μουτζούρης, Το τοπωνυμικό της ευρύτερης περιοχής του

              Μαραθιού

19.40     Παρεμβάσεις – Συζήτηση

20.00     Διάλειμμα

  Β  ΣΥΝΕΔΡΙΑ    Προεδρείο  :  Αντώνης Γεωργούλας και Αρχόντισσα Παπαδερού

20.20    Ευτύχιος Τωμαδάκης, Συμπληρωματικά και ερμηνευτικά των τοπωνυμίων

             της  Σκάφης Σελίνου

20.40    Ιωάννα ( Νανά ) Χαλκιαδάκη, Το τοπωνυμικό της Σούγιας Σελίνου

21.00    Σταμάτης Αποστολάκης, Το τοπωνυμικό της Αγίας Ειρήνης Σελίνου και το

              μικροτοπωνυμικό του φαραγγιού της Αγίας Ειρήνης

21.20     Νίκος Μανουσάκης, Ένα οδοιπορικό στα τοπωνύμια του Σπανιάκου

              Σελίνου

21.40     Οδυσσέας Κουμαδωράκης, Το τοπωνυμικό της πάλαι ποτέ Κοινότητας

              Σαρακήνας και το μικροτοπωνυμικό του χωριού Χόνδρος Σελίνου

22.00- 22.20   Παρεμβάσεις – Συζήτηση

        

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015

Γ  ΣΥΝΕΔΡΙΑ   Προεδρείο :  Γιάννης Δημητρακάκης και Αργυρώ Μαυρεδάκη

9.00    Πέτρος Πανηγυράκης, Το τοπωνυμικό του Παϊδοχωρίου, του Νεροχωρίου

           και  των Αγίων Πάντων Χανίων

9.20    Ρούλα Βαβουλέ, Τα τοπωνύμια των Στροβλών Κισάμου όπως έχουν

             καταγραφεί πριν από εξήντα χρόνια από τον αείμνηστο Παντελή Βαβουλέ

9.30     Βασίλης Χαρωνίτης, Αναψηλαφώντας τα τοπωνύμια των Σισάρχων

Μυλοποτάμου

9.50    Άγγελος Μπούφαλης, Η τοπωνυμική έρευνα στον Ψηλορείτη :  Το

            Ανωγειανό αόρι

10.10    Σταύρος Φωτάκης, Το τοπωνυμικό της περιφέρειας του χωριού Άγιος

             Ιωάννης Χλιαρός της Επαρχίας Αμαρίου

10.30    Κωστής Ηλ. Παπαδάκης, Συνοικίες της πόλης του Ρεθύμνου στα χρόνια της

 Τουρκοκρατίας

10.50     Παρεμβάσεις – Συζήτηση

11.10 – 11.30   Διάλειμμα

 Δ   ΣΥΝΕΔΡΙΑ    Προεδρείο :  Ερατοσθένης Καψωμένος και Σταυρούλα

                                Μαρκουλάκη

11.30    Ιωάννης Βολανάκης, Προελληνικά τοπωνύμια της περιοχής Αμαρίου

              Ρεθύμνης ( και περιοχής Ψηλορείτη ) 

11.50     Ευστράτιος Σταυρουλάκης, Το τοπωνυμικό του χωριού Καλονύκτης

              Ρεθύμνης

12.10    Ευάγγελος Χαριτόπουλος, Ανασύνθεση του ιστορικού τοπίου.

             Χαρτογράφηση τοπωνυμίων στην ενδοχώρα του Ρεθύμνου

12.30     Μάρκος Βαγιωνάκης, ‘Πανωχώρι και Κατωχώρι’. Τοπωνυμική

               καταγραφή του Δημοτικού Διαμερίσματος Μαλακίου Ρεθύμνης

12.50    Γεώργιος  Κουρμούλης και Μιχάλης Κουρμούλης, Το τοπωνυμικό των

             Αγκουσελιανών Ρεθύμνου

13.10   Δήμητρα Κατσουλάκη, Το τοπωνυμικό του Αγίου Ιωάννου (πρώην Φοίνικα)

            Επαρχίας Αγίου  Βασιλείου Ρεθύμνης

13.30 – 13.50  Παρεμβάσεις - Συζήτηση

 Ε   ΣΥΝΕΔΡΙΑ   Προεδρείο  :  Σταμάτης Φιλιππίδης και Εμμανουήλ Μιχαηλάκης

18.00    Ανδρέας Λενακάκης, Τοπωνυμικό του  Κρουσώνα Ηρακλείου

18.20        Μαρία – Στέλλα Ζεάκη,  Με αφορμή τον ‘μύλο του Σκούρου’ στον Ζαρό

Ηρακλείου,  σκέψεις για τη σημασία και τη λειτουργικότητα των

              τοπωνυμίων

18.40        Αντώνης Βασιλάκης, Τα τοπωνύμια της Κνωσού ως ζωντανή ιστορική πηγή

πληροφοριών

19.00     Χρίστος Δάλκος, Η ετυμολογία του τοπωνυμίου ‘Γιούχτας’

19.20        Ευάγγελος Ρουσοχατζάκης, Το τοπωνυμικό του χωριού Μοχός Πεδιάδος

19.40        Παρεμβάσεις – Συζήτηση

20.00 – 20.20   Διάλειμμα

  ΣΤ   ΣΥΝΕΔΡΙΑ   Προεδρείο  :  Ιωάννης Βολανάκης και Βαρβάρα Περράκη

20.20      Κωνσταντίνος Γκαντάτσιος, Αγιώνυμα και εκκλησιαστικά τοπωνύμια στα

            όρια της Ιεράς Μητροπόλεως Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου

20.40        Βούλα Επιτροπάκη, Τοπωνυμική ‘γλωσσική μύλη’ στο Δωράκι Αστερουσίων

21.00     Μάριος Παπαδάκης και Ανδρέας Μανιός, Το μικροτοπωνυμικό του

             Κεραμουτσίου της Επαρχίας Μαλεβιζίου

21.20        Κωστής Ψυχογυιός, Επί τα τοπωνυμικά ίχνη του δομεστίκου Νικηφόρου στην ενδοχώρα του Χάνδακα. Η υπόθεση της ίδρυσης οικισμών υπό ρωμαίων στρατιωτών και ‘εθνικών’ συμμάχων του Φωκά μετά την ανάκτηση της Κρήτης από την κατοχή των Σαρακηνών.

21.40 – 22.00   Παρεμβάσεις – Συζήτηση

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015

 Ζ   ΣΥΝΕΔΡΙΑ  Προεδρείο :  Νίκος Παπαδογιαννάκης και Γρηγόρης Γεωργουδάκης

10.00   Ζαχαρίας Σμυρνάκης, Περί των τοπωνυμίων της Κισάμου : Κισσάφι,

            Νταμορώ, Λιζιανά, Όμπωνας, Σομί, Υψωμένη Παναγιά

10.20   Ελπινίκη Νικολουδάκη – Σουρή, Το όνομα και το βίωμα στο τοπωνυμικό

             της γειτονιάς :  το παράδειγμα του ιστορικού κέντρου της κωμοπόλεως των

             Αρχανών

10.40   Ερρίκος Σκουλούδης, Τοπωνύμια της πρώην Κοινότητας Πραισού Σητείας

11.00   Μιλτιάδης Παπαδάκης, Τουρτούλοι Σητείας : ένα αμφιλεγόμενο τοπωνύμιο

             οικισμού με τα μικροτοπωνύμιά του

11.20      Μαρία Ζωγραφάκη, Συμβολή στο τοπωνυμικό του Δήμου Σητείας : Μελέτη τοπωνυμίων που προέρχονται από την τουρκική γλώσσα

11.40      Παρεμβάσεις – Συζήτηση

12.00 – 12.20   Διάλειμμα

 Η   ΣΥΝΕΔΡΙΑ   Προεδρείο  :  Ελπινίκη Νικολουδάκη  και Ευγενία Παπαϊωάννου

12.20   Γεώργιος Ορφανός, ‘ Πόλεις και κώμαι’ στην Κρήτη του 1900 που, βάσει 

            της τότε απογραφής του πληθυσμού, φέρνουν ονόματα Αγίων ή της Θεοτόκου 

12.40    Θεόδωρος Πελαντάκης και π. Γεώργιος Φωτάκης, Αποθησαύριση και

             διάσωση τοπωνυμίων με ηλεκτρονικό τρόπο           

 13.00    Αταλάντη Μιχελογιαννάκη, Τοπωνύμια της Κρήτης σε επιγράμματα και

              κρητικά  δίστιχα – μαντινάδες

13.20     Ερατοσθένης Καψωμένος,  Παστελιανά ή Καστελλιανά; Σκορδαλός ή

              Σκορδαλού; Το πρόβλημα της παραφθοράς των τοπωνυμίων

13.40    Παρεμβάσεις – Συζήτηση

14.00 – 14.10   Απολογισμός

Οργανωτική Επιτροπή

Αρχόντισσα Παπαδερού - Ναναδάκη

Γεώργιος Κουρμούλης

Κώστας Μουτζούρης

Ευγενία Παπαϊωάννου

Κωνσταντίνος Ψαράκης

Σταυρούλα Μαρκουλάκη

Μαριάννα Καβρουλάκη

Επιστημονική Επιτροπή

Θεοχάρης Δετοράκης, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης

Μιχάλης Κοπιδάκης, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, καθηγητής  Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

Γεωργία Κατσιμαλή, αναπληρώτρια καθηγήτρια Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης

Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Ευτύχιος Τωμαδάκης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Νίκος Παπαδογιαννάκης, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης

Ελπινίκη Νικολουδάκη – Σουρή, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης

Αντώνης Γεωργούλας, καθηγητής Κοινωνιολογικής και Ανθρωπολογικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης

Ευάγγελος Αυδίκος, καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Μανόλης Βαρβούνης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Θράκης

Χρυσούλα Χατζητάκη – Καψωμένου, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Αριστείδης Δουλαβέρας, αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου

Ελευθερία Γιακουμάκη, γλωσσολόγος, καταγραφέας – μελετήτρια των κρητικών τοπωνυμίων, επίτιμη διευθύνουσα το Ιστορικό Λεξικό της Ακαδημίας Κρήτης

Έλια Βαρδάκη, κοινωνική ανθρωπολόγος, διδάσκουσα στο Πολυτεχνείο Κρήτης

Στέργιος Μανουράς, συνιδρυτής της Ελληνικής Ονοματολογικής Εταιρείας

Ζαχαρίας Σμυρνάκης, φιλόλογος, καταγραφέας – μελετητής των κρητικών τοπωνυμίων

Κωστής Ηλ. Παπαδάκης, θεολόγος – φιλόλογος, καταγραφέας – μελετητής των κρητικών τοπωνυμίων

Ανδρέας Λενακάκης, φιλόλογος, καταγραφέας – μελετητής των κρητικών τοπωνυμίων

Σταμάτης Αποστολάκης, δάσκαλος – λαογράφος

Βασίλης Χαρωνίτης, δάσκαλος – συγγραφέας

Τιμητική Επιτροπή

Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος

Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνός  

Σταύρος Αρναουτάκης, περιφερειάρχης Κρήτης

Απόστολος Βουλγαράκης, αντιπεριφερειάρχης Χανίων

Τάσος Βάμβουκας, δήμαρχος Χανίων

Ευριπίδης Στεφάνου, πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης

Βασίλης Διγαλάκης, πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης

Μιχάλης Μερακλής, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Φάνης Κακριδής, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Ερατοσθένης Καψωμένος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Γιώργης Γιατρομανωλάκης, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Αλέξης Πολίτης, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης

Σταμάτης Φιλιππίδης, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης

Κάρλος Κρίδα, καθηγητής  Ισπανικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

Hisham Darwish, αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Καΐρου

Νικόλαος Κοντοσόπουλος, γλωσσολόγος, επίτιμος διευθυντής του Ιστορικού Λεξικού της Ακαδημίας Αθηνών, μελετητής του γλωσσικού ιδιώματος της Κρήτης

Αριστοφάνης Χουρδάκης, δάσκαλος, καταγραφέας των κρητικών παραμυθιών, συγγραφέας

Βικτωρία Θεοδώρου, ποιήτρια

Γραμματεία

Αντωνία – Κατερίνα Περδικάκη

Περσεφόνη Καρανταγλή

Νίκη Μπακατσιά

Άννα Δαμιανίδη,Στο πατάρι,EFSYN,25.8.15

foto1.jpg

 

Υιοθετούμε τους γονείς μας. Οταν διηγούνται τις περιπέτειες των παιδικών τους χρόνων σκάμε που δεν μπορούσαμε να βοηθήσουμε τότε που μας χρειάζονταν. Τους παίρνουμε από το χέρι, έτοιμοι να τους προστατεύσουμε από κάθε επίθεση, αδιαφορώντας για κάθε κριτική.

Ο πατέρας μου ήταν προσφυγάκι. Το είχα από πολύ μικρή υιοθετήσει. Μικρότερη απ’ όσο ήταν ο ίδιος, όταν ξεκίνησαν να φύγουν από τον τόπο τους, ήμουν εγώ όταν ένιωθα δυνατή κι έτοιμη να τον προστατέψω.

Δεν μελαγχολούσε όταν διηγιόταν το ταξίδι από την πατρίδα του, τα Σπάρτα, μέχρι την Αττάλεια, απ’ όπου τους παρέλαβαν πλοία για την Ελλάδα.

Ηταν τότε ο άντρας της οικογένειας στο καραβάνι από γυναικόπαιδα, αφού ο μεγάλος αδερφός είχε ακολουθήσει τον μπαμπά τους στην εξορία.

Θα πρέπει να καμάρωνε, μέσα στον φόβο και την έκπληξη για ό,τι ζούσε. Κάποια στιγμή μού τον περιέγραψαν οι μεγάλες αδερφές του να πιάνει μια βαριοπούλα, πριν φύγουν από το σπίτι, να γκρεμίζει αποφασιστικά έναν τοίχο όπου πίστευαν πως είχαν φυλαχτεί λίρες.

Δεν θυμάμαι αν βρήκαν κάτι εκεί, δεν ζει κανείς πια για να ρωτήσω, αλλά σαν να τον βλέπω, μικρό κι αποφασιστικό, να πιάνει τη βαριοπούλα και αλύπητα να χτυπάει τον τοίχο του αγαπημένου -ωστόσο- σπιτιού.

Οκτώ μέρες περπατούσαν· τη νύχτα έστρωναν και κοιμούνταν. Οταν τα διηγιόταν αυτά σε μας, πολλά πολλά χρόνια αργότερα, είχε προπάντων αγωνία να είναι ακριβής, και γελούσε χαρούμενος όταν κατόρθωνε να θυμηθεί κάποια λεπτομέρεια.

Με έπνιγε η αδυναμία και ο θυμός, να μην είμαι τότε εκεί να τον βοηθήσω.

Τι νόημα έχει να διαθέτεις σπίτι σταθερό και τόπο και πόλη, αν δεν είναι για να μπορείς να βοηθήσεις τον ασθενή και οδοιπόρο, που λεν κι οι χριστιανοί;

Αυτό είναι το προνόμιο που σου δίνει. Ετσι σκεφτόμουν, με βαθιά σιγουριά.

Μια γυναίκα, στην Αθήνα πια, τον είχε προσβάλει φωνάζοντας στον γιο της, έξω στον δρόμο: «Φύγε από κει, μην παίζεις με τους πρόσφυγες».

Τι αξιολύπητη! Τη λυπόμουν, ένιωθα την ντροπή του μικρού μου μπαμπά για λογαριασμό της.

Μια μακρινή συγγενής τούς είχε καλέσει κάποτε σε τραπέζι, αλλά είχε τσιγκουνευτεί το ρύζι στη σούπα, «ψάχναμε να ψαρέψουμε κάνα σπυρί» διηγιόταν γελώντας. Είχε χάσει την ευκαιρία να μείνει στη μνήμη του φτωχού αγοριού σερβίροντας πλούσια σούπα. Λες και την είχε κάθε μέρα.

Υπάρχει στην ιστορία και η Αλεξάνδρα, η ωραία και τολμηρή ξαδέρφη των παιδιών, παντρεμένη στην Αθήνα, που έμαθε για το καράβι από την Αττάλεια, πήρε ψωμιά, ανέβηκε στο κατάστρωμα και μοίραζε.

Δεν άφηναν τους πρόσφυγες να βγουν στο λιμάνι, είχαν ήδη πολλοί φτάσει στην Αθήνα, μόνο αν κάποιος βεβαίωνε ότι προσφέρει στέγη μπορούσαν να κατέβουν.

Η Αλεξάνδρα τούς είδε ανάμεσα στο πλήθος, δήλωσε ότι εκείνη θα τους φιλοξενούσε. Ετσι τους άφησαν να μείνουν στην πρωτεύουσα, όπως ήθελαν διακαώς, κι εκεί τους βρήκε ο πατέρας αργότερα με τον μεγάλο αδερφό. Ο τόπος φιλοξενίας ήταν το πατάρι ενός μαγαζιού.

Διότι, τι νόημα έχει να διαθέτει πατάρι το μαγαζί σου, αν δεν μπορείς όταν χρειάζεται, κάποια στιγμή στη ζωή σου, σε μια φριχτή και σπάνια ευκαιρία, να φιλοξενήσεις μια οικογένεια προσφύγων;

• ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ FB
• ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ TWITTER
• ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΕ EMAIL
• ΕΚΤΥΠΩΣΤΕ

ΤΡΙΤΗ ΜΑΤΙΑ

Γράμμα απ’ το βουνό – η Ελπίδα

Ο μπαρμπα-Αντρέας τις τελευταίες μέρες πηγαίνει πάνω-κάτω στο βουνό προσπαθώντας να συγκεντρώσει τα ζώα του για να τα κατεβάσει στον γιαλό. Μόνο προβατίνες βόσκει , τονε κουράσανε οι αίγες με τα τσαλίμια τους. Κράτησε μία μονάχα... Ελπίδα την είχε βαφτισμένη.

ΣΧΕΤΙΚΑ - ΤΡΙΤΗ ΜΑΤΙΑ

• Ατιμος μήνας (17:59)
• Εκλογές κι απάνω τούρλα (18:59)
• Το σενάριο της ζωής (18:59)
• Το σπασμένο κέλυφος (21:31)
• Μνήμη μνημονίων (19:23)
• Εχω και κότερο! Να σου χαλάσω το μπάνιο; (15:40)
• Ανοίκειοι οίκοι (16:46)
• Ο χορός κι ο Χάρος στο πανηγύρι (16:14)
• Γράμμα απ’ το βουνό – το καλιτσούνι (15:17)
• Τα πρόσωπα και τα πράγματα(19:06)

ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ

Συνδυασμός υπέρβασης

Την περασμένη Πέμπτη, στη Ρώμη, έγινε η κηδεία του Βιτόριο Καζαμόνικα. Ο εκλιπών, μεγαλομαφιόζος εν ζωή, ή είχε χλιδάτες τελευταίες επιθυμίες ή άφησε τόση περιουσία στη φαμίλια που δεν ήξερε πώς να τον ευχαριστήσει, με αποτέλεσμα να διαβάσουμε για μια κηδεία-υπερπαραγωγή.

ΤΑΣΟΣ ΠΑΠΠΑΣ

Και διηγώντας τα να εκπλήσσεσαι...

Δεν μπήκαμε ακόμη επισήμως στην προεκλογική περίοδο και άρχισαν οι κωλοτούμπες και τα ευτράπελα. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Λαϊκής Ενότητας, Δ. Στρατούλης, δήλωσε στην «Αυγή» ότι «η επαναφορά σε εθνικό νόμισμα δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά εργαλείο».

ΑΠΟΨΕΙΣ

Eναν στόχο επειγόντως!

Για άλλη μια φορά πάμε σε εκλογές με λάθος θεματολογία. Η δημόσια συζήτηση έχει αναλωθεί ώς σήμερα σε καφενειακού τύπου ατάκες, αλληλοκατηγορίες, κοσμητικά επίθετα, χρονοτριβές ψυχιατρικού ενδιαφέροντος και αδιέξοδη επαναστατικότητα.