Στις πόλεις της περιφέρειας-και όχι μόνο- είναι κάποιες δραστηριότητες που οργανώνουν τον χρόνο αλλά και τον  χώρο στην τοπική κοινωνία. Η τοπική μνήμη οργανώνει και ταξινομεί την τοπική ιστορία με βάση κάποιους σημαντικούς μνημονικούς δείκτες.
     Για την Πρέβεζα ένας τέτοιος μνημονικός οδοδείκτης της τοπικής ιστορίας είναι το χορωδιακό φεστιβάλ που γίνεται κάθε χρόνο στις αρχές Ιουλίου. Φορέας οργάνωσης είναι η χορωδία ΑΡΜΟΝΙΑ. Το φετινό φεστιβάλ είναι το 34ο. Ουσιαστικά, πρόκειται για τριάντα τέσσερις αρμούς στη μεταπολιτευτική ιστορία της πόλης, που συνέβαλε καθοριστικά στην καλλιέργεια πολιτιστικής συνείδησης και αισθήματος συλλογικότητας τόσο στους χορωδούς όσο και στους πολυπληθείς ακροατές και θεατές των εκδηλώσεών της.
     Σε μια περίοδο που η χορωδιακή μουσική δεν ήταν γνωστή στην περιφέρεια η ΑΡΜΟΝΙΑ πρωτοπόρησε κι αυτό επιβραβεύτηκε από τον συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο που την επέλεξε, στα τέλη της δεκαετίας του 1970, να λάβει μέρος στην εκτέλεση της μελοποίησης των Ελεύθερων Πολιορκημένων του Σολωμού.
    Από τότε η χορωδία εξελίχτηκε σε βασικό εκπρόσωπο των ζυμώσεων στην πόλη αλλά και σε σημαιοφόρο των προσπαθειών, ώστε να σπάσει η σιωπή και η μοιρολατρία στην περιφέρεια. Ακόμη, ανέδειξε τον δυναμισμό και την ικανότητα των μικρών τόπων να δημιουργούν όταν αφήνουν στην άκρη τη μεμψιμοιρία και την προχειρότητα.
     Αυτή είναι η προσφορά της ΑΡΜΟΝΙΑΣ. Αυτή είναι η προσφορά όσων εργάζονται με μεράκι και προοπτική. Κατάφερε να δημιουργήσει μια κυψέλη συνάντησης και μύησης στη μουσική και τον πολιτισμό.
    Και κάτι ακόμη. Έφερε την εξοικείωση με την πολιτισμική διαφορετικότητα. Ίσως σήμερα να θεωρείται κάτι δεδομένο με την τεράστια εξάπλωση της ηλεκτρονικής ενημέρωσης που μεταφέρει εικόνες από όλο τον κόσμο. Πριν από τριάντα τέσσερα χρόνια η εξοικείωση αυτή ήταν το αιτούμενο. Η πόλη γινόταν ένα εργαστήρι γνωριμίας με την πολιτισμική διαφορά. Πρόσωπα και χρώματα, νοοτροπίες και συμπεριφορές συναντούσαν το ένα το άλλο συνθέτοντας μια νέα πολιτισμική παράδοση.
    Είναι ευτύχημα, λοιπόν, για τον πολιτισμό μας να υπερβαίνουν οι άνθρωποι τις αδυναμίες τους και να ανταμώνουν τις δυνάμεις τους. Είναι ενθαρρυντικό που σ’ όλη την Ελλάδα αυξάνουν παρόμοιες προσπάθειες. Αυτό που ζητάνε οι πρωταγωνιστές είναι να τους αναγνωρίσουμε την προσπάθεια. Κι αυτό μπορεί να γίνει με την παρουσία μας.