κάθε μήνα, Οι «μπόμπες» της κοινωνικής αδιαφορίας Του Ευάγγελου Αυδίκου Καθηγητή Πανεπιστημίου Θεσσαλίας,Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016, Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Έτσι συμβαίνει πάντοτε με τα θέ­ματα που ενεργοποιούν την κοι­νωνική ευαισθησία. Εμφανίζονται για δυο τρεις μέρες στα ρεπορτάζ των εφημερίδων και των ραδιοτηλεοπτικών μέσων και μετά χάνονται παρασυρόμενα από τη ροή της ειδησεογραφίας.Την ίδια πορεία ακολούθησε και το θέμα με την τύφλωση της Αγγλίδας τουρίστριας στη Ζά­κυνθο. Έχασε το φως της και ο ορ­γανισμός της εκ­δήλωσε νεφρική ανεπάρκεια. Κι ο λόγος; Η κατανά­λωση μεγάλης ποσότητας οινοπνευματω­δών, που διακινούνται παράνομα. Παρά­γονται από εργαστήρια ή βιοτεχνίες που νοθεύουν συστηματικά ποτά με σκοπό την μεγιστοποίηση των κερδών. Στα ποτά προσθέτουν την ουσία μεθανόλη, που χρησιμοποιείται για τα αντιψυκτικά αλλά και τους πυραύλους. Το αποτέλεσμα; Οι χρήστες αυτών των ποτών βάζουν έναν πύραυλο στον οργανισμό τους που εκρή- γνυται προκαλώντας χίλια μύρια κακά.

Δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε πε­ριστατικά, στα οποία εκδηλώθηκαν προβλήματα μετά τη χρήση νοθευμένων ποτών. Πολύ περισσότερες είναι οι ιστο­ρίες και οι καταγγελίες για ευρεία νό- θευση των ποτών, ιδίως σε στέκια που συχνάζουν νέοι. Παλιότερα, οι 'μπόμπες' είχαν την τιμητική τους στις εκδρομές της τελευταίας τάξης των λυκείων που κατά κανόνα γίνονταν σε αιγαιοπελαγίτικα νη­σιά. Αυτές τις ημέρες, οι 'μπόμπες' γιόρ­ταζαν την ετήσια εμφάνισή τους στη γη ως άλλοι καλικάντζαροι που τρομοκρα­τούσαν τους χρήστες τους. Πολύ πιθανό, οι 'μπόμπες' να συνδέονται με πολλές από τις ακραίες συμπεριφορές κάποιων παιδιών κατά τη διάρκεια των εκδρομών, οι οποίες απασχόλησαν και την κοινή γνώμη.

Ωστόσο, αυτά τα γεγονότα, μόλο που ήταν γνωστά σε όλους, τα σκέπαζε το νέ­φος της σιωπής. Κανείς δεν ήθελε να κα- τηγορηθεί για εχθρός των νησιών, της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας που κρα- τάει όρθια την οικονομία της. Σ' αυτό το πνεύμα οι περισσότεροι έκλειναν τα μάτια στις παρατυπίες. Αν είναι για το καλό της οικονομίας και της ενίσχυσης των νησιών, ας ποιήσουμε την νήσσαν. Μια φορά τον χρόνο είναι. Έπειτα, βράζει το αίμα των νέων που πίνουν εθιμικά λίγο παραπάνω στις εκδρομές. Η πρόχειρη δικαιολογία.

Τον τουρισμό τον βρίσκουμε πάντα μπροστά μας όλα αυτά τα χρόνια. Σε κάθε παραθαλάσσιο τουριστικό οικισμό το τρο­πάριο είναι ίδιο. Ενάμισης μήνας, άντε δύο. Σιωπή. Και όποιος τολμήσει να θέσει το θέμα της εγκληματικής συμπεριφοράς κάποιων, πολλά μέσα ενημέρωσης σπεύ­δουν να συμπαραταχθούν με τη συμπαθή τάξη των επιχειρηματιών που έχει ροπή στις 'μπόμπες'. Το θέμα γενικεύεται, τους στοιβάζουν όλους στην ίδια κατηγορία. Ένας βολικός τρόπος, για να προστατευ-θούν κάποιοι που εγκληματούν κατά της δημόσιας υγείας αλλά και των ουσιαστι­κών συμφερόντων του τόπου τους.

Και μέσα σ' όλα αυτά η αναλγησία και η πρόταξη του στενού συμφέροντος, αδιαφορώντας για όλους τους άλλους, πασπαλίζονται με τα μνημονιακά μέτρα που προκάλεσαν πολλά δεινά και συνε­πώς νομιμοποιεί κάθε ενέργεια που στρέ­φεται ουσιαστικά ενάντια σ' όλη την κοι­νωνία. Αποκτούν ηθική βάση η μη κατα­βολή του ΦΠΑ, η μη απόδοση των δημο­τικών τελών, η κατακυρίευση από καφε- τέριες πλατειών και πεζοδρομίων, με την ανοχή συχνά των δημοτικών αρχόντων. Προφανώς, είναι πάρα πολλοί που στενά­ζουν από τις περικοπές και τα φορολογικά βάρη. Ωστόσο, έχω την αίσθηση πως οι περισσότεροι απ' αυτούς υποφέρουν, φωνάζουν, στενάζουν αλλά προσπαθούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Δεν είναι αυτοί που εγκληματούν. Δεν εί­ναι αυτοί που θησαυρίζουν σε βάρος των πολλών.

Όλα αυτά ίσως είναι ένα παρατεταμένο κουδούνι για την αρρώστια που μας έχει προσβάλει ως κοινωνία. Η αδιαφορία και ο κουτσαβακισμός κάποιων για να τα αρπά-ξουν-με κάθε τρόπο- μας εκθέτει. Καιρός να αναλάβουμε όλοι την ευθύνη μας.