Τον τελευταίο καιρό το κεντρικό θέμα στον δημόσιο διάλογο είναι η τύχη της δημόσιας περιουσίας. Στο παρελθόν υπήρχε ακραία σύγκρουση ανάμεσα σε δύο διαμετρικά αντίθετες πολιτικές κοσμοθεωρίες. Από τη μια μεριά είναι η άποψη της Αριστεράς που θεωρούσε πως υποχρέωση του κράτους ήταν να έχει στην κατοχή του όλα τα δημόσια αγαθά. Από την άλλη βρισκόταν η οπτική εκείνη που αντιδρούσε με σφοδρότητα στην κρατική ιδιοκτησία και διαχείριση των κοινωνικών αγαθών. Τα τελευταία χρόνια, τόσο πριν από την κρίση αλλά πρωτίστως με αφορμή αυτή, η απαίτηση για υποχώρηση του κράτους σε ρόλο επιτηρητή της αγοράς, που θα ρύθμιζε την τύχη των δημοσίων αγαθών, ενισχύθηκε. Σε κάποιες δε περιπτώσεις έχει διεισδύσει και στους χώρους της Αριστεράς προκαλώντας ιδεολογικές αναταράξεις αλλά και σύγχυση όσον αφορά την πολιτική πρακτική.
Ο προβληματισμός για τα θέματα αυτά αναδύεται και στις τοπικές κοινωνίες για τη μορφή που θα αποκτήσει η διαχείριση των δημοσίων πόρων, όπως είναι τα πνευματικά κέντρα. Ένα τέτοιο θέμα απασχολεί και την πόλη της Πρέβεζας με τη διαφαινόμενη πρόθεση -ή συζήτηση που γίνεται- για την παραχώρηση του πολιτιστικού κέντρου της πόλης της Πρέβεζας σε ιδιώτη για τη λειτουργία χειμερινού κινηματογράφου. Ο προβληματισμός που αναπτύσσεται στη δημοτική αρχή δεν είναι αβάσιμος- σε μια πρώτη ανάγνωση. Η ζωή μας στροβιλίζεται στους ρυθμούς της αγοράς και της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας, η οποία εμφανίζεται ως πανάκεια για όλες τις δυσλειτουργίες.
Ωστόσο, η λογική της αγοράς που είναι ελκυστική στις μέρες μας δεν είναι που μπορεί να διαχειριστεί τα δημόσια αγαθά προς όφελος των δημοτών. Δεν είναι μακρινή η περίοδος που η ιδιωτική επιχειρηματικότητα θεώρησε μη κερδοφόρα την επένδυση στον πολιτισμό. Όλοι οι κινηματογράφοι έκλεισαν και οι πόλεις ανά την Ελλάδα αφέθηκαν στα κινηματογραφικά υποπροϊόντα της αγοράς.
Ήταν οι κινηματογραφικές λέσχες που ανέλαβαν την ανάταξη των δημοσίων θεαμάτων. Το ίδιο έκαναν και οι εκάστοτε δημοτικές αρχές που φρόντισαν να δώσουν υπόσταση στο αίτημα για δημοτικούς πολιτιστικούς πόρους δημιουργώντας το πολιτιστικό κέντρο.
Η δημοτική αρχή πριν να πάρει τις οριστικές αποφάσεις της ίσως οφείλει να συνομιλήσει με την παράδοση της πόλης. Η Κινηματογραφική Λέσχη έχει δοκιμαστεί. Είναι ένας αξιόπιστος φορέας που έχει δημιουργήσει μια κινηματογραφική όαση μια φορά τη βδομάδα. Ίσως δεν θα ήταν άσχημη η ιδέα να συνεργαστεί ο δήμος μαζί της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου